Nee he denk ik, toch niet zo’n Engels tourteam als ik een bus uit ‘Swindon’ zie staan? Van die net dertig plussers die al twee dagen de coffeeshops en kroegen van Amsterdam onveilig maken, half lam uit de bus rollen, maar wel 80 minuten aanstaan in een vriendschappelijk potje dat je al dacht gewonnen te hebben. De schrik slaat me om het hart als ik van de begraafplaats naar het clubhuis van RC Hookers van Holland loop. Van verre zijn Engelse kreten te horen en de lucht van de eerste 3e helft crematie komt me tegemoet. Dan zie ik dat de in overhemden en stropdassen gestoken spelers duidelijk onder 18 zijn en de in Romeinse toga’s en plastic parafernalia opgetuigde mannen de begeleiding vormen.
In de organisatie app van de Oude Meesters Zuid-Holland Zuid waren de eerste berichten nog afwachtend. Zowel Delft, Gouda als Spakenburg hadden zaterdag, dan wel zondag inhaalwedstrijden en dat doet de opkomst voor de oude meesters meestal geen goed. Spakenburg? Ja, dat is sinds een jaar of zo via een ‘Danziger Corridor’, check je geschiedenisles ‘Interbellum’ nog maar eens, verbonden met rugbyend Zuid-Holland Zuid. Maar hoe dichter we bij zaterdagavond kwamen hoe positiever de berichten, tot een schatting van 56 spelers. Drie teams, met reserves, dat was ons al sinds de vorige keer in Hoek van Holland, ik meen twee jaar geleden, niet meer gebeurd. Eerst zien dan geloven. En bij aankomst uit een dagje Rugby League regels aanhoren in Zaandijk, dus een half uur na verzameltijdstip, zag ik ook pas een mannetje of 20 moeizaam wat rek- en strekoefenijngen doen op het veld. Gelukkig bleken tientallen mooie mannen en vrouwen nog te genieten van het zonnetje, te lang niet getroffen rugbyvrienden of gewoon een pre-match biertje. Toen we eenmaal op het veld stonden bleken er wel degelijk drie teams te zijn gevormd met elk zo’n tien reserves en daarbij nog twee scheidsrechters, fantastisch.
Aangezien Vincent er niet was, (waarom?) werden de teams eigenlijk organisch gevormd in volgorde van warmlopen. Twee nieuwelingen, Amsterdam Lowlanders en Voorburg Old Reds vormden zo ‘Old Pink’, Rotterdam, Delft en Eilanders werden Rotterdelft en de rest vormde Hoek van Gouda+. Het jonge publiek langs de kant maakte zich klaar om hun vaders uit te lachen, of de tegenstanders aan te moedigen. Er bleken ineens ook wat Engelsen mee te spelen her en der, dus er was zowaar van een ‘International Veterans Evening of Rugby’ sprake te zijn. Afijn, we trapten af.
De eerste wedstrijd werd gespeeld tussen Old Pink en Hoek van Gouda+ waarbij het eerste team duidelijk nog aan elkaar moest wennen. De thuisploeg nam al snel het initiatief en scoorde de eerste punten. De Voorburgers die voor het eerst een 15’s wedstrijd speelden begonnen de lijnen uit te zetten voor de veel al nieuwe Lowlanders en er kwam meer in lijn in het spel. Khalid had al snel door dat bij de Old Reds een paar prima tackelaars zaten en verruilde snel van team. Ach, dat zijn we toch gewend van hem. Pieter had de wedstrijd rustig in handen en leidde de eerste ontmoeting van de dag na 2 x 10 minuten naar een makkelijke overwinning voor Hoek van Gouda +.
Daarna was het de beurt aan Rotterdelft tegen Old Pink. Onder leiding van Obbe werd ingezet op het sparen van krachten en slim gebruik maken van de mogelijkheden. Ook zonder Zeno leek dat prima te lukken en o.a. Imke wist te scoren. Mijn droom om ooit nog de half-back combinatie met Obbe te mogen vormen was al bij de warming-up uit al elkaar gespat toen we beiden voor de scrum-half positie gingen en ik hem dus in de tweede helft mocht vervangen. Old Pink, bleek een ijzersterke Hoeker van Holland als geheime wapen te hebben en daar hadden we onze handen vol aan. Ik dacht te scoren uit een snelle penalty, maar Pieter dacht daar anders over. Persoonlijk ben ik niet zo flauw met het nemen van penalties op de ‘mark’. Rotterdelft won de pot en dus ging het laatste potje om de winst.
Ik kon de spanning niet aan en greep de fluit, nee niet die geperverteerde lezers. Terwijl het publiek de gladiatoren nog eens extra aanmoedigde blies ik voor de aftrap en ontspon zich een geweldig gevecht. De gemoederen liepen zelfs op en ik denk voor het eerst sinds jaaaaren moest een speler afkoelen langs de kant. Er werd volgens mij door beide teams voor de helftwissel gescoord, pakt briefje erbij, ja klopt. Het boefje mocht terugkomen in het veld, Rotterdelft liet zich netjes tackelen door de dames van Gouda, maar wist later een prachtig uitgespeelde aanval te belonen met de tweede try. Céline stond vergeeft te wachten tot er een kicking tee gebracht zou worden nadat Hoek van Gouda+ ook de tweede vijfpunter had aangetekend. En na een wel erg snelle loopactie voor een 35+ wedstrijd wist de thuisploeg weer te scoren. Naar verluidt wacht Céline nu nog op de tee.
Het begon erom te spannen, de lichten werden ontstoken maar er werd niet meer gescoord. Hoek van Gouda+ dacht gewonnen te hebben, maar de eigenzinnige scheidsrechter 😉 bleek één try afgekeurd te hebben omdat ze meer onder 35 spelers dan 35+ op het veld hadden staan. En dus was de enige rake conversie van Rotterdelft bepalend. Maar daar gaf niemand wat om toen een ‘Hoeker’ zijn Zumba had gelopen, alle spelers op de foto gingen en ze vervolgens als een roedel hongerige wolven op eten en bier aanvielen.
Iedereen genoot met volle teugen van de 3e helft, de beker voor de mooiste beweging bleek wederom onvindbaar en de Old Reds betuigden plechtig dat ze er voortaan elke keer bij zullen zijn. Ook de Lowlanders genoten met volle teugen en er werd plagerig gezongen dat de eersten ‘naar huis moesten van hun moeder’ maar het bleken Oude Meesters te zijn die op zondag ook nog aan de bak moesten, respect! Frank bleek meegespeeld te hebben zodat hij niet voor het eten hoefde te betalen als toeschouwer en Jeroen stond te glunderen. En zo kwam er langzaam maar zeker een einde aan fantastische avond. Hookers van Holland bedankt voor de geweldige organisatie, de keukenploeg voor het eten, het publiek voor het aanmoedigen (cheers Swindon youth) Pieter voor het fluiten en Ivo voor de foto’s.
Op Oude Meesters en Nieuwe Vrienden, PROOST!
Doedelzak
P.S. Op 4 mei gaan we er weer zo’n onvergetelijke dag van maken tijdens het Blue Balls Festival in Delft en gaat Marc een belangrijke mededeling doen over een evenement dat je niet wil missen volgend jaar.
P.P.S. Uit onderzoek blijft dat frisdrank het proces van ouder worden versneld. Wederom een goede reden om bier te drinken.
Veteranenrugby.nl wordt gesponsord door:
Recente reacties