Op 13 januari weer een oude meesters wedstrijd bij RC Delft. Clubs als DSR_C, RFC Gouda, RC Spakenburg, Rotterdamse Rugby Club, Sparta en RC Delft hadden weer spelers geleverd en de sfeer zat er meteen goed in. Delft /Gouda combinatie tegen de rest speelde 3x 20 minuten tegen elkaar op een mooie collectie avond in januari.
Een dag later realiseer ik me dat het leven begint waar het ook eindigt. Als je als kind geboren word dan poep je in een luier en vlak voordat het leven voorbij is doe je dat ook, als baby hoef je niet te kauwen als je eet en later als je oud bent ook niet meer. Je eerste try als jeugdlid of je laatste try als oude meester geven beide een blij gevoel, je eerste gemaakte tackle en je laatste (kan bij mij de zelfde zijn) hoe gaaf zijn die, na de wedstrijd douchen en geen handdoek bij je hebben en die van je maatje lenen of je nu 10 bent of dik in de 50, begin je op de wing met rugby omdat je het nog moet leren dan vind je jezelf aan het einde van je loopbaan op de wing omdat je niet fit genoeg bent.
Sta je als supporter langs de kant moet je opeens fluiten zoals dat in de jaren 70 gebeurde, gebeurde dat gisteren ook. In de kleedkamer achteraf heeft iedereen zijn eigen grootste verhalen van de wedstrijd, is de helft van de douches koud, is er 1 iemand die de shirts wast, een kleine vorm van paniek want waar is de tas met waardevolle spullen en veegt de laatste de kleedkamer aan. Mijn hoogte punt was dat ik net als vroeger mijn broer, nadat hij een drop goal probeerde, kon laten zien hoe dat moest. Ik voelde me weer een benjamin want alles was net als vroeger.
Organisatie bedankt en 10 feb Rotterdam als ik het goed heb.
Tekst Obbe Winkels, foto’s Ivo Groeneveld.
Veteranenrugby.nl wordt gesponsord door:
Rugbymagazijn